ไปเพิร์ท

ผมได้มีโอกาสไปที่เพิร์ท ประเทศออสเตรเลีย ด้วยเหตุเนื่องจากเพื่อนชวนให้ไปช่วยวางแผนงาน (หุหุ ฟังดูดีม่ะ) อันที่จริงก็เป็นเพื่อนที่ไม่เจอกันมานาน แต่หลังๆ มีไลน์นี่ก็ย่นโลกเราไปเยอะอ่ะเนอะ ด้วยความที่มีเวลาแค่ ๑๐ วัน จึงแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย มีโอกาสวันสองวันสุดท้าย พาไปสวนสัตว์อยู่ทีนึง เพื่อดูจิงโจ้ไร้อารมณ์ กับกินกาแฟ ตอนค่ำๆ ก็ถึงเวลากลับแแล้ว และด้วยความที่เราเองก็ไม่ค่อยอยากไปไหนด้วย ตัวเมืองเองก็เงียบสงบเสียนี่กระไร ช่วงที่ไม่ยุ่งมาก กระผมก็ขอเลือกอยู่อย่างสงบๆ คุยกับเพื่อนที่บ้านพักดีกว่า 

ขณะไปถึง อุณหภูมิราวๆ ๗ ถึง ๙ องศา ในตอนเช้าและกลางคืน กลางวันอยู่ที่ ๑๕ ถึง ๑๙ ผมว่ากำลังดี อากาศหนาวอย่างนี้ผมชอบ เข้าใจเพิ่มอย่างนึงว่า ทำไมฝรั่งชอบทานกาแฟกัน อืม ดื่มอะไรร้อนๆ หน้าหนาวช่างสุขแท้ หลับก็สบ๊าย สบาย หลายๆ อย่างลงตัวดีนะ บ้านเมืองเค้าเนี่ย แต่จะมีที่ยังขัดใจสำหรับผม เวลาไปเมืองฝรั่ง อย่างหนึ่งก็คือ เรื่องของสุขา

ผมได้ยินรุ่นพี่คนนึงเคยพูดไว้เป็นสำนวนว่า คนไทยเนี่ยนะ ไปเที่ยวไหน เก็บ ๕ เรื่องนี้ได้ถือว่าภารกิจเสร็จสิ้น คือ "ฉี่ ชม ชิม ช็อป แชะ" หมายถึง ห้องน้ำ เที่ยว  อาหาร ช็อปปิ้ง ถ่ายภาพ สี่เรื่องหลังนี่ถือว่า เพิร์ทผ่านสำหรับผม ถึงแม้ไม่ค่อยไปไหน แต่ด้วยความสงบของบ้านเมืองมันก็ทำให้ใจเราสงบตามไป มีอิแค่เรื่องเดียวคือห้องน้ำของเมืองฝรั่งที่ยังเป็นกระดาษทิชชู่นี่แหละ

เข้าใจว่าเพื่อนคงชินกับความเป็นอยู่เช่นนี้ ได้ลองสอบถามดูว่าทำไมไม่ติดตั้งหว่า ก็ได้ทราบมาว่า หน้าหนาวพวกท่อน้ำมักจะค้างเพราะท่อเป็นน้ำแข็ง เค้าว่ามางี้ เราก็ เออๆ ออๆ ไป แต่ก็เหมือนเพื่อนเราจะเข้าใจ ไปให้เพื่อนอีกคนที่อยู่ญี่ปุ่นซื้อโถส้วมอัตโนมัติ สไตล์ญี่ปุ่น ส่งมาให้เราเอามาติดตั้ง (ประมาณเดียวกับ Terminal21) ได้แก่ ที่นั่งอุ่น, หัวชำระแบบกดปุ่ม ส่วนเสริมของเครื่อง ก็เช่น ปรับแรง,ร้อน

ถึงแม้กว่าจะติดตั้งก็ ๒ วันสุดท้าย แต่มันก็ช่างเป็น ๒ วันสุดท้ายที่ผมก็มีความสุขขึ้นเยอะเลยนะ ถือว่าภารกิจไปเพิร์ทครั้งนี้สำหรับผมก็ Mission completed. รึกัน