ผมกับการเขียนบันทึก
ผมเขียนบันทึกประจำวันมาเกือบ ๘ ปี ได้แล้ว เริ่มจาก เขียนลงสมุด > เขียนลงโปรแกรมชื่อ Diary one > Exteen(อันนี้นิดหน่อย) > Blogspot
ส่วนตัวแล้วก็ยังเขียนลง Diary one อยู่ดี หลักๆ ก็บางเรื่องที่มันส่วนตัวจริงๆ และถึงแม้โปรแกรมมันจะห่วย แต่คงเพราะเนื้อหาอยู่ข้างในเยอะ เลยทิ้งไม่ลง ว่างๆ ก็กลับไปอ่านของเก่าๆ สักที
เห็นพัฒนาการตั้งแต่เขียนใหม่ๆ เลย ว่าเนื้อหามันอ่อนโคตร การเชื่อม และอธิบายประโยคที่งงๆ อันที่จริงก็ไม่ต้องซีเรียสเท่าไหร่หรอก เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องของเรา แต่ปัญหาคือ พอกลับมาอ่านบันทึกเก่าๆ แล้วมันงงนี่สิ ต้องมานั่งนึกนี่ดิว่า เอ๋ ไอ้เรื่องนี้มันมาไงหว่า จับต้นชนปลายไม่ค่อยจะถูก
จากนั้นมาพอพิมพ์ๆ ไปเลยต้องมานั่งดูประโยคหน่อย ว่าเนื้อหาในประโยคมันสมบูรณ์รึยัง พิมพ์ๆ ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันจับทางได้เอง อันที่จริงมันก็คงธรรมดาเนอะคนเรา ทำอะไรบ่อยๆ ถ้ารัก เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นมาเอง แต่ก็ใช่ว่าตอนนี้จะดีแล้วนะครับ ถ่อมตัวหน่อย เพียงแต่อยากบอกว่าแต่ก่อนห่วยมากนั่นเอง อยู่ระดับ ฮวยแล้ว ถ้าห่วยมากคงเป็นหวย :D
นั่งนึกๆ อยู่ว่าอะไรหว่าทำให้เนื้อหามันกระท่อนกระแท่น เข้าใจเบื้องต้นเลยคงเป็นเพราะ ความคิดของเรามันสลับไปสลับมา นึกอะไรได้ก็พิมพ์ไป มันเลยขาดๆ เกินๆ
อ่านข่าวในเน็ตบ่อยๆ ก็เริ่มจับทางได้เหมือนกันว่าคนไหนเขียนน่าอ่าน บางคนข้อมูลแน่นฉิบ แต่ก็ไม่น่าอ่านเท่าไหร่ เหตุหลักๆ เท่าที่นึกออกของผมคงเป็น
ส่วนตัวแล้วก็ยังเขียนลง Diary one อยู่ดี หลักๆ ก็บางเรื่องที่มันส่วนตัวจริงๆ และถึงแม้โปรแกรมมันจะห่วย แต่คงเพราะเนื้อหาอยู่ข้างในเยอะ เลยทิ้งไม่ลง ว่างๆ ก็กลับไปอ่านของเก่าๆ สักที
เห็นพัฒนาการตั้งแต่เขียนใหม่ๆ เลย ว่าเนื้อหามันอ่อนโคตร การเชื่อม และอธิบายประโยคที่งงๆ อันที่จริงก็ไม่ต้องซีเรียสเท่าไหร่หรอก เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องของเรา แต่ปัญหาคือ พอกลับมาอ่านบันทึกเก่าๆ แล้วมันงงนี่สิ ต้องมานั่งนึกนี่ดิว่า เอ๋ ไอ้เรื่องนี้มันมาไงหว่า จับต้นชนปลายไม่ค่อยจะถูก
จากนั้นมาพอพิมพ์ๆ ไปเลยต้องมานั่งดูประโยคหน่อย ว่าเนื้อหาในประโยคมันสมบูรณ์รึยัง พิมพ์ๆ ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันจับทางได้เอง อันที่จริงมันก็คงธรรมดาเนอะคนเรา ทำอะไรบ่อยๆ ถ้ารัก เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นมาเอง แต่ก็ใช่ว่าตอนนี้จะดีแล้วนะครับ ถ่อมตัวหน่อย เพียงแต่อยากบอกว่าแต่ก่อนห่วยมากนั่นเอง อยู่ระดับ ฮวยแล้ว ถ้าห่วยมากคงเป็นหวย :D
นั่งนึกๆ อยู่ว่าอะไรหว่าทำให้เนื้อหามันกระท่อนกระแท่น เข้าใจเบื้องต้นเลยคงเป็นเพราะ ความคิดของเรามันสลับไปสลับมา นึกอะไรได้ก็พิมพ์ไป มันเลยขาดๆ เกินๆ
อ่านข่าวในเน็ตบ่อยๆ ก็เริ่มจับทางได้เหมือนกันว่าคนไหนเขียนน่าอ่าน บางคนข้อมูลแน่นฉิบ แต่ก็ไม่น่าอ่านเท่าไหร่ เหตุหลักๆ เท่าที่นึกออกของผมคงเป็น
- ตัวหนังสือดูพรืด เยอะไปหมด อันนี้เข้าใจว่าข่าวในปัจจุบันมีให้อ่านเยอะ และง่ายมากพวกเขียนปึกๆ หนาๆ ผมเลยไม่ค่อยอยากอ่าน มันดูเครียดไป ผมเข้าใจว่าผมอ่านเพื่อความบันเทิงนะ
- เนื้อหาข่าวน้ำเยอะ ปัจจุบันมันต้องกระชับๆ สั้นๆ ตรงประเด็น อารมณ์ทวิตเตอร์ อยากรู้อะไรไปอ่านต่อเอง ขอเนื้อๆ ก่อน
ความคิดเห็น